Zatrucie przewlekłe

Do niedawna w zatruciu ostrym barbituranami stosowano leki cucące (analéptica). Na podstawie doświadczeń na zwierzętach uważano niektóre z nich (np. preparaty Megimide i Daptazole) za swoiste odtrutki [antidota). Wielokrotnie stosowanie leków cucących w zatruciu barbituranami u człowieka nie potwierdziło ich skuteczności. Obecnie zarzucono stosowanie analeptyków, a niektórzy wykazali, że stosowanie ich powodując zwiększenie zużycia tlenu przez oun pogarszało stan kliniczny chorych i zmniejszało odsetek wyleczeń zatruć ostrych barbituranami.

Zatrucie przewlekłe. Przyczyną zatrucia przewlekłego jest najczęściej nadużywanie barbituranów, przede wszystkim przez nerwicowców i psychopatów. W zatruciu przewlekłym występuje zaostrzenie objawów nerwicowych i nasilenie się cech psychopatycznych. Pojawiają się zaburzenia emocjonalne, agresywność wobec otoczenia i zaburzenia czynności umysłowych. Z objawów somatycznych najczęściej występują zaburzenia czynności wątroby, nerek i szpiku. Nagłe odstawienie barbituranów przez ludzi zażywających te leki długotrwale w dużych dawkach wywołuje. objawy abstynencyjne, a mianowicie stany lękowe, drżenia mięśniowe, nudności, wymioty, bóle brzucha, hipotensję, częstoskurcz, delirium. Po kilkunastu godzinach od nagłego odstawienia barbituranów u ludzi uzależnionych występują drgawki padaczkopodobne. Nie wolno zatem nagle odstawiać, barbituranów u ludzi, zażywających je długotrwale, ale należy w ciągu 2-3 tygodni stopniowo zmniejszać ich dawki i dopiero po tym okresie można przerwać ich podawanie. Nie ma swoistego leczenia farmakologicznego zatrucia przewlekłego barbituranami. Leczenie powinno być prowadzone w szpitalu, a opiera się ono na psychoterapii i rehabilitacji chorego.

Interakcje. Pochodne kwasu barbiturowego wywołują indukcję enzymatyczną. Mogą więc skracać w znacznym niekiedy stopniu biologiczny okres półtrwania wielu innych równocześnie stosowanych leków. Najsilniejsze właściwości indukujące wśród barbituranów ma fenobarbital. Barbiturany przyspieszają m.in. metabolizm leków przeciwkrzepliwych (pochodnych hydroksykumaryny), pochodnych hydantoiny, gryzeofulwi- ny, chloropromazyny i amitryptyliny, zmniejszając ich stężenie w organizmie niekiedy poniżej stężenia leczniczego. Po przerwaniu podawania barbituranów aktywność enzymów mikrosomalnych gwałtownie się zmniejsza, wskutek czego stężenie stosowanego leku przeciwkrzepliwe- go zwiększa się, co w konsekwencji może spowodować groźne krwawię-' nia.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *