Lekarz Vento consulting – medycyna funkcjonalna w Polsce

Najważniejsze jest leczenie przyczyn, bezsenności. Ponieważ nie znamy istoty mechanizmów regulujących normalny sen, a tym bardziej prowadzących do jego zaburzeń, leki pozostające obecnie do dyspozycji w leczeniu zaburzeń snu działają tylko objawowo, nie znosząc przyczyn zaburzeń elektrcfizjologicznych i biochemicznych. Wiele z nich działa tylko w ciągu kilku dni ich stosowania, tracąc następnie właściwości nasenne i wywołując zaburzenia snu.

Większość leków nasennych działa silnie toksycznie, a wszystkie po dłuższym stosowaniu wiodą do lekozależności. Na podawanie leków nasennych decydujemy się w ostateczności. Nie powinno ono trwać dłużej niż kilka dni. Dlatego też zanim lekarz zdecyduje się na zastosowanie leku nasennego powinien przede wszystkim ustalić przyczynę i, gdy jest to możliwe, ustalić leczenie przyczynowe, rozważyć możliwość psychoterapii, zasugerować choremu zmianę trybu życia i unikanie używek pobudzających oun.

Leki nasenne (hypnotica) mają różną budowę chemiczną, różnią się także mechanizmem działania farmakologicznego. Jedne z nich ułatwiają tylko zasypianie, inne wpływają na przedłużenie czasu snu. Niektóre leki nasenne działają bardzo krótko, inne długo. Wymienione właściwości są ważne z- praktycznego punktu widzenia. Ponieważ jednak zostały opisane na podstawie doświadczeń na zwierzętach, nie można tych cech przenosić bezkrytycznie na człowieka i ustalić logicznego podziału leków nasennych zgodnie z różnymi sytuacjami klinicźnymi. Dlatego też w niniejszym rozdziale omówiono 3 grupy leków nasennych. Pierwszą stanowią najnowsze i stosunkowo najbezpieczniejsze pochodne benzodiazepi- ny. Do drugiej grupy należą liczne pochodne kwasu barbiturowego, o podobnym mechanizmie działania, różniące się głównie czasem swego działania. Trzecią grupę leków nasennych stanowią inne niebarbiturowe leki nasenne o różnej budowie chemicznej i różnym niekiedy punkcie uchwytu i czasie działania farmakologicznego.