Sole litu

Lit jest metalem o bardzo dużej aktywności chemicznej, nie występuje więc w stanie wolnym w przyrodzie, lecz w postaci soli. W lecznictwie najczęściej stosuje się węglan litowy, rzadziej octan lub cytrynian.

Działanie farmakologiczne i mechanizm działania. Sole litu podane zdrowym ludziom w dawkach nietoksycznych nie wywierają wyraźnego działania farmakologicznego. Natomiast u ludzi z psychozą maniakalną zapobiegają jej objawom: pobudzeniu ruchowemu i psychicznemu, poczuciu wielkości, nierealnym, nieuzasadnionym rzeczywistością zamierzeniom. U 70-80% chorych powodują normalizację czynności psychicznych. Leki te zastosowane w dawkach leczniczych nie powodują zahamowania czynności intelektualnych, nie wywołują obojętności, senności ani zaburzeń pozapiramidowych. Podłoże działania jonów litowych na oun w stanach maniakalnych nie jest znane. Przypuszcza się, że może ono zależeć od wzmagania zwrotnego wychwytu noradrenaliny przez błonę presynaptyczną ośrodkowych neuronów adrenergicznych, hamowania uwalniania noradrenaliny do szczeliny synaptycznej lub zmniejszenia wrażliwości receptora postsynaptycznego, noradrenergicznego oraz od zmniejszenia wnikania jonów sodowych do wnętrza neuronów, co prowadzi do zmian potencjałów elektrycznych neuronów.

Działanie przeciwpsychotyczne soli litu w psychozie maniakalnej przez usuwanie noradrenaliny z ośrodkowych receptorów adrenergicznych opiera się na nie w pełni udowodnionym dotąd twierdzeniu, że procesy pobudzenia są głównie związane z obecnością noradrenaliny. Jony litowe konkurują z jonami sodowymi i potasowymi o miejsce w komórkach i przestrzeniach pozakomórkowych organizmu.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *