Kwas walproinowy
Opublikowano 17 marca 2014 | 
Znalazł zastosowanie w leczeniu padaczki jako sól sodowa kwasu wal- proinowego (Sodium valproate0, Vupral). Zapobiega zarówno napadom dużym, jak i małym. Łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w osoczu po 1-4 h. Biologiczny okres pół- trwania wynosi 6-15 h. Łączy się w 80-90% z białkami osocza. Nasila toksyczność fenytoiny na skutek wypierania jej z białek osocza, zwięk- ' sza toksyczność fenobarbitalu, ponieważ hamuje jego metabolizm w wątrobie. Potęguje działanie i toksyczność klonazepamu, działając na ten sam receptor, z którym wiąże się klonazepam.
Działa słabiej uspokajająco w porównaniu z barbituranami, pochodnymi hydantoiny i karbamazepiną. Z objawów niepożądanych najczęściej wywołuje zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, biegunki), drżenie kończyn, przejściowe wypadanie włosów, trombocytopenię. Lek jest przeciwwskazany u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży, może bowiem wywołać uszkodzenie rdzenia kręgowego płodu. Bardzo rzadko wywołuje ciężkie powikłania: zapalenia wątroby i trzustki. U dorosłych dawka doustna początkowa wynosi 600 mg/24 h, dawkę tę można zwiększać w razie potrzeby stopniowo o 200 mg/24 h do dawki maksymalnej 2,5 g/24 h.
Klometiazol. Klometiazol (Ciomethiazol0, Hemineurine) jest pochodną tiaminy stosowaną dożylnie w leczeniu stanu padaczkowego. Biologiczny okres pół- trwania wynosi 50 min. Stosuje się go we wlewie dożylnym w postaci roztworu zawierającego 8 mg leku w 1 ml 40-100 ml roztworu przez 5-10 min,
Dodaj komentarz