Lekarz Vento consulting – medycyna funkcjonalna w Polsce

Wywiera niekorzystne działanie na układ krążenia. Bezpośrednio poraża komórki mięśnia sercowego, zmniejszając siłę skurczu i pojemność wyrzutową serca. Działając bezpośrednio hamująco na komórki węzła zatokowego, może wywoływać rytm kierowany przez węzeł przedsionko- wo-komorowy. Zwiększa wrażliwość komórek mięśnia sercowego na działanie amin katecholowych. U chorego znajdującego się w znieczuleniu halotanem wstrzyknięcie epinefryny lub norepinefryny może spowodować ciężkie zaburzenia rytmu. Jeżeli istnieje konieczność zastosowania amin katecholowych, nie wolno przekroczyć dawki jednorazowej 0,1 mg oraz dawki 0,3 mg w ciągu godziny. Halotan zmniejsza napięcie mięśni gładkich naczyń, rozszerza naczynia krwionośne i zwiększa prze-pływ przez tkanki oraz znacznie obniża ciśnienie krwi.

Halotan hamuje czynności mięśni gładkich przewodu pokarmowego, zmniejsza ruchy perystaltyczne żołądka i jelit. Zmniejsza również kur- czliwość macicy.

Działania niepożądane i toksyczność. Bardzo kontrowersyjne są poglądy dotyczące toksycznego działania halotanu na wątrobę. Na ogół uważa się, że halotan jest mało toksyczny dla komórek wątroby. Niemniej opisano przypadki martwicy komórek wątroby po halotanie, prawdopodobnie spowodowane reakcją o podłożu alergicznym. Niektórzy sądzą, że stosowanie kolejnych znieczuleń halotanem u tego samego chorego zwiększa niebezpieczeństwo wystąpienia tych reakcji. Jednocześnie opisano przypadek, gdy u dziecka przez 10 lat zastosowano 111 znieczuleń halotanem bez uszkodzenia czynności wątroby, kontrolowanej dostępnymi próbami klinicznymi. Można więc obecnie przyjąć, że halotan może być powszechnie stosowany, gdyż na ogół nie wywołuje toksycznych zmian wątroby. Pozostaje jednak do wyjaśnienia problem uszkodzeń wątroby występujących później, ich częstość i udowodnienie ich rzeczywistego związku z jedno- lub wielokrotnym stosowaniem znieczulenia halotanem.